دلم کویـــــر می خواهـــــد و
تنـــــهایــی و سکــوت و
آغـــوش ســــرد شبی که آتــــشم را فـــرو نشانـــد
نــه دیــــــوار
نـــــــه در
نــه دستــــــی که بیرونـــــــم کشد از دنیـــــایم
نــــه پاییکه در نـــــوردد مـــــرزهایــم
نـــــه قلبــــی که بشکنــــد سکوتــــــم
نـــــه ذهنــــــی که سنگینــــــم کنـــــد از حرف
نـــه روحی کـــه آویـــــــزانــم شــــــود
مــــــن باشم و
تنهایـــــــی ژرفی کــــــــه نـــور ستــــارگان روشنش مـــی کنـــد
و آرامشی که قبــــل از هیـــــچ طوفانـــــــی نیست
نظرات شما عزیزان:
نویسنده : admin